Patient radiation dose in fluoroscopically guided cardiac procedures in two hospitals
Nowadays, many diagnostic and therapeutic interventions are performed fluoroscopically guided. Fluoroscopy is widely used in cardiology, orthopedics and urology and is a method of real-time imaging of the tissues and internal structures of the human body using x-rays. X-rays belong to the category o...
Κύριος συγγραφέας: | |
---|---|
Άλλοι συγγραφείς: | |
Γλώσσα: | English |
Έκδοση: |
2021
|
Θέματα: | |
Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/10889/15604 |
id |
nemertes-10889-15604 |
---|---|
record_format |
dspace |
institution |
UPatras |
collection |
Nemertes |
language |
English |
topic |
Interventional cardiology procedures Degree of complexity Patient radiation dose Diagnostic reference levels Επεμβατικές καρδιολογικές πράξεις Βαθμός πολυπλοκότητας Δόση ακτινοβολίας ασθενούς Διαγνωστικά επίπεδα αναφοράς |
spellingShingle |
Interventional cardiology procedures Degree of complexity Patient radiation dose Diagnostic reference levels Επεμβατικές καρδιολογικές πράξεις Βαθμός πολυπλοκότητας Δόση ακτινοβολίας ασθενούς Διαγνωστικά επίπεδα αναφοράς Χατζή, Μαριάνα Patient radiation dose in fluoroscopically guided cardiac procedures in two hospitals |
description |
Nowadays, many diagnostic and therapeutic interventions are performed fluoroscopically guided. Fluoroscopy is widely used in cardiology, orthopedics and urology and is a method of real-time imaging of the tissues and internal structures of the human body using x-rays. X-rays belong to the category of ionizing radiation and have the ability to interact with matter and cause ionization in it. However, ionizing radiation poses a radiation risk to both the patient and the medical staff who is on the patient’s side during the fluoroscopically guided procedures. So, it is necessary to control their application and investigate the radiation hazards on patients and staff. For this reason, in recent years the scientific community has become increasingly interested in the doses of the patients and the medical staff with ionizing radiation.
The present study focuses on the investigation of the patient radiation dose and the radiation hazards of patients undergoing interventional cardiology procedures performed in two different angiographic systems from two hospitals of Patras. Specifically, the dose record files of the hemodynamic laboratory of the Private Clinic “Olympion” of Patras (Hospital A) and the University General Hospital of Patras (Hospital B) were studied. The dose record files refer to two cardiac catheterization procedures: Coronary Angiography (CA) and Percutaneous Transluminal Coronary Angioplasty (PTCA). The patient’s radiation hazards were calculated using published conversion factors from DAP values to effective dose. Furthermore, in this thesis the effect of complexity procedure (varying degree of complexity vs. high degree of complexity) and the effect of patient’s gender in high complexity cases (Hospital A) were studied on time of fluoroscopy, patient dose (Dose-Area Product, DAP) and radiation hazard (effective dose). Finally, the 75th percentile of the total DAP and the fluoroscopy time of the patients who underwent coronary angiography and coronary angiography with PTCA of high complexity were estimated. These values were compared with respect to the national DRLs, as well as with respect to the international DRLs.
Thirty cases of coronary angiography and 30 cases of coronary angiography and PTCA of high complexity each of them, were studied for Hospital A, while for Hospital B 33 cases of CA and 30 cases of CA+PTCA of varying complexity were studied too. An interventional cardiac procedure is defined as highly complex due to the patient pathology (angioplasty in two or three vessels) and the patient anatomical features (difficulty of passing through a vessel).
For Hospital A it is observed that the patient radiation dose during hemodynamic procedures has a large variation [standard deviation of the total DAP for CA: 40.6 (Gy⸱cm2) and for CA + PTCA: 67.3 (Gy⸱cm2)] due to the different anatomical patient characteristics and the high complexity of the invasive cardiology procedures performed. In cases of high complexity, the orientation of the x-ray tube - detector system is frequently changed in order to obtain a satisfactory image. Changing the position of the X-ray tube affects the dose that patient receives. Also, for the sample of cases of high complexity (Hospital A) the time of fluoroscopy required to perform coronary angiography with PTCA [(25.0 ± 8.6) min] is higher than the time of fluoroscopy in coronary angiography [(7.8 ± 3.7) min] (Student's t-test, p-value <0.05). The same is observed for total DAP [(226.8 ± 67.3) (Gy⸱cm2)] and effective dose [(38.8 ± 12.0) mSv] in coronary angiography with PTCA compared to the total DAP [(87.9 ± 40.6) (Gy⸱cm2)] and effective dose [(14.7 ± 7.3) mSv] in coronary angiography (Student's t-test, p-value <0.05). At the same time, in Hospital A it was observed that the value of DAP [(139.7 ± 51.1) (Gy⸱cm2)], during fluoroscopy has statistically significant difference (Student's t-test, p-value <0.05) from that of DAP [(87.1 ± 32.8) (Gy⸱cm2)] during cine acquisition mode for the interventional procedure of coronary angiography with PTCA (CA + PTCA) because cine mode only operates for a few projections. The same is observed in the effective dose for both interventional procedures. The effective dose obtained during fluoroscopy [CA: (10.2 ± 6.3) mSv, CA + PTCA: (28.3 ± 10.4) mSv] contributes more to the total effective dose [CA: (14.7 ± 7.3) mSv, CA + PTCA: (38.8 ± 12.0) mSv] than the effective dose received during cine mode [CA: (4.5 ± 2.1) mSv, CA + PTCA: (10.5 ± 3.9) mSv] (Student's t-test, p-value <0.05).
For Hospital B (interventional cardiac procedures of varying degree of complexity) the mean time of fluoroscopy (9.2 min), the mean DAP (73.5 (Gy⸱cm2)) and the mean effective dose (11.6 mSv) for the coronary angiography with PTCA are higher than mean time of fluoroscopy (3.3 min), mean DAP (26.6 (Gy⸱cm2)) and mean effective dose (4.2 mSv) obtained on coronary angiography.
In addition, it was observed that the mean DAP [26.6 (Gy⸱cm2)] for CA and the mean DAP [73.5 (Gy⸱cm2)] for CA+PTCA performed in Hospital B were much lower than the mean DAP for CA [(87.9 ± 40.6) (Gy⸱cm2)] and for CA+PTCA [(226.8 ± 67.3) (Gy⸱cm2)] performed in Hospital A respectively. Therefore, patients undergoing hemodynamic procedures at Hospital A receive higher dose than patients undergoing the same interventional procedures at Hospital B. This is mainly due to the different degree of complexity of the interventional procedures, in Hospital A, the sample concerns interventional cardiac procedures of high degree of complexity, while in Hospital B the sample concerns interventional cardiac procedures of varying degree of complexity. Also, this difference is due to the type of angiographic system, the insertion of different filters in each angiographic system during normal mode operation, as well as due to the experience of each invasive cardiologist. This difference is also seen in the times of fluoroscopy needed to perform the interventional procedures. The mean time of fluoroscopy for diagnostic [(7.8 ± 3.7) min] and therapeutic [(25.0 ± 8.6) min] high complexity procedures (Hospital A) is much higher than the mean time of fluoroscopy for diagnostic (3.3min) and therapeutic (9.2 min) procedures of variable degree of complexity (Hospital B).
For the sample of patients who underwent interventional cardiac procedures of high complexity (Hospital A) there is no statistically significant difference (Student’s t-test, p-value> 0.05) between the dose received by females [CA: (69.2 ± 29.3) (Gy⸱cm2), CA + PTCA: (199.6 ± 47.1) (Gy⸱cm2)] and the dose received by males [CA: (98.8 ± 42.9) (Gy⸱cm2), CA + PTCA: (240.5 ± 72.7) (Gy⸱cm2)]. In fact, males receive higher dose than females. The reason that there was no statistically significant difference between males and females in the present study is attributed to the fact that the sample under study was small (30 cases).
In addition, the dose received for Hospital A is increased in relation to the National Diagnostic Reference Levels (DRLs). This difference is due to the fact that all cases of Hospital A were of high degree of complexity in diagnostic and therapeutic procedures, while DRLs have resulted from variable degree of complexity cases (including low, medium and high degree of complexity cases). Other contributing factors are the different patient pathology, the different body mass index (BMI) of each patient, as well as the accuracy of the DAP meters. Also, for the interventional procedure of PTCA, the comparison with the national DRLs is not objective because the total DAP in Hospital A was not monitored exclusively for PTCA, but also for coronary angiography (CA). Therapeutic procedures, as defined in this study, were combined procedures in which a therapeutic intervention immediately followed a diagnostic examination.
Finally, there was a large variation in the DRLs of different countries which is initially due to the varying degree of complexity, the different number of centers of each country participating, the different number of CA and PCI performed in each country and the different calculation method that each country utilizes to find their national DRLs (75th percentile of all the values or the 75th percentile of the mean values). Also, the different body mass index, the different pathology of the patient and the accuracy of DAP meters are some of the factors that contribute to the heterogeneity shown by the DRLs of different countries. Through the study of DRLs at national and international level compared to the 75th percentile of the dose of Hospital A for a sample of high degree of complexity of interventional procedures, it is concluded that there is a need for estimating/reporting patient dose (updating DRLs) with respect to procedure complexity. |
author2 |
Chatzi, Mariana |
author_facet |
Chatzi, Mariana Χατζή, Μαριάνα |
author |
Χατζή, Μαριάνα |
author_sort |
Χατζή, Μαριάνα |
title |
Patient radiation dose in fluoroscopically guided cardiac procedures in two hospitals |
title_short |
Patient radiation dose in fluoroscopically guided cardiac procedures in two hospitals |
title_full |
Patient radiation dose in fluoroscopically guided cardiac procedures in two hospitals |
title_fullStr |
Patient radiation dose in fluoroscopically guided cardiac procedures in two hospitals |
title_full_unstemmed |
Patient radiation dose in fluoroscopically guided cardiac procedures in two hospitals |
title_sort |
patient radiation dose in fluoroscopically guided cardiac procedures in two hospitals |
publishDate |
2021 |
url |
http://hdl.handle.net/10889/15604 |
work_keys_str_mv |
AT chatzēmariana patientradiationdoseinfluoroscopicallyguidedcardiacproceduresintwohospitals AT chatzēmariana dosēaktinoboliasasthenousseaktinoskopikakathodēgoumeneskardiologikesepembaseissedyonosokomeia |
_version_ |
1771297270902292480 |
spelling |
nemertes-10889-156042022-09-05T20:26:15Z Patient radiation dose in fluoroscopically guided cardiac procedures in two hospitals Δόση ακτινοβολίας ασθενούς σε ακτινοσκοπικά καθοδηγούμενες καρδιολογικές επεμβάσεις σε δύο νοσοκομεία Χατζή, Μαριάνα Chatzi, Mariana Interventional cardiology procedures Degree of complexity Patient radiation dose Diagnostic reference levels Επεμβατικές καρδιολογικές πράξεις Βαθμός πολυπλοκότητας Δόση ακτινοβολίας ασθενούς Διαγνωστικά επίπεδα αναφοράς Nowadays, many diagnostic and therapeutic interventions are performed fluoroscopically guided. Fluoroscopy is widely used in cardiology, orthopedics and urology and is a method of real-time imaging of the tissues and internal structures of the human body using x-rays. X-rays belong to the category of ionizing radiation and have the ability to interact with matter and cause ionization in it. However, ionizing radiation poses a radiation risk to both the patient and the medical staff who is on the patient’s side during the fluoroscopically guided procedures. So, it is necessary to control their application and investigate the radiation hazards on patients and staff. For this reason, in recent years the scientific community has become increasingly interested in the doses of the patients and the medical staff with ionizing radiation. The present study focuses on the investigation of the patient radiation dose and the radiation hazards of patients undergoing interventional cardiology procedures performed in two different angiographic systems from two hospitals of Patras. Specifically, the dose record files of the hemodynamic laboratory of the Private Clinic “Olympion” of Patras (Hospital A) and the University General Hospital of Patras (Hospital B) were studied. The dose record files refer to two cardiac catheterization procedures: Coronary Angiography (CA) and Percutaneous Transluminal Coronary Angioplasty (PTCA). The patient’s radiation hazards were calculated using published conversion factors from DAP values to effective dose. Furthermore, in this thesis the effect of complexity procedure (varying degree of complexity vs. high degree of complexity) and the effect of patient’s gender in high complexity cases (Hospital A) were studied on time of fluoroscopy, patient dose (Dose-Area Product, DAP) and radiation hazard (effective dose). Finally, the 75th percentile of the total DAP and the fluoroscopy time of the patients who underwent coronary angiography and coronary angiography with PTCA of high complexity were estimated. These values were compared with respect to the national DRLs, as well as with respect to the international DRLs. Thirty cases of coronary angiography and 30 cases of coronary angiography and PTCA of high complexity each of them, were studied for Hospital A, while for Hospital B 33 cases of CA and 30 cases of CA+PTCA of varying complexity were studied too. An interventional cardiac procedure is defined as highly complex due to the patient pathology (angioplasty in two or three vessels) and the patient anatomical features (difficulty of passing through a vessel). For Hospital A it is observed that the patient radiation dose during hemodynamic procedures has a large variation [standard deviation of the total DAP for CA: 40.6 (Gy⸱cm2) and for CA + PTCA: 67.3 (Gy⸱cm2)] due to the different anatomical patient characteristics and the high complexity of the invasive cardiology procedures performed. In cases of high complexity, the orientation of the x-ray tube - detector system is frequently changed in order to obtain a satisfactory image. Changing the position of the X-ray tube affects the dose that patient receives. Also, for the sample of cases of high complexity (Hospital A) the time of fluoroscopy required to perform coronary angiography with PTCA [(25.0 ± 8.6) min] is higher than the time of fluoroscopy in coronary angiography [(7.8 ± 3.7) min] (Student's t-test, p-value <0.05). The same is observed for total DAP [(226.8 ± 67.3) (Gy⸱cm2)] and effective dose [(38.8 ± 12.0) mSv] in coronary angiography with PTCA compared to the total DAP [(87.9 ± 40.6) (Gy⸱cm2)] and effective dose [(14.7 ± 7.3) mSv] in coronary angiography (Student's t-test, p-value <0.05). At the same time, in Hospital A it was observed that the value of DAP [(139.7 ± 51.1) (Gy⸱cm2)], during fluoroscopy has statistically significant difference (Student's t-test, p-value <0.05) from that of DAP [(87.1 ± 32.8) (Gy⸱cm2)] during cine acquisition mode for the interventional procedure of coronary angiography with PTCA (CA + PTCA) because cine mode only operates for a few projections. The same is observed in the effective dose for both interventional procedures. The effective dose obtained during fluoroscopy [CA: (10.2 ± 6.3) mSv, CA + PTCA: (28.3 ± 10.4) mSv] contributes more to the total effective dose [CA: (14.7 ± 7.3) mSv, CA + PTCA: (38.8 ± 12.0) mSv] than the effective dose received during cine mode [CA: (4.5 ± 2.1) mSv, CA + PTCA: (10.5 ± 3.9) mSv] (Student's t-test, p-value <0.05). For Hospital B (interventional cardiac procedures of varying degree of complexity) the mean time of fluoroscopy (9.2 min), the mean DAP (73.5 (Gy⸱cm2)) and the mean effective dose (11.6 mSv) for the coronary angiography with PTCA are higher than mean time of fluoroscopy (3.3 min), mean DAP (26.6 (Gy⸱cm2)) and mean effective dose (4.2 mSv) obtained on coronary angiography. In addition, it was observed that the mean DAP [26.6 (Gy⸱cm2)] for CA and the mean DAP [73.5 (Gy⸱cm2)] for CA+PTCA performed in Hospital B were much lower than the mean DAP for CA [(87.9 ± 40.6) (Gy⸱cm2)] and for CA+PTCA [(226.8 ± 67.3) (Gy⸱cm2)] performed in Hospital A respectively. Therefore, patients undergoing hemodynamic procedures at Hospital A receive higher dose than patients undergoing the same interventional procedures at Hospital B. This is mainly due to the different degree of complexity of the interventional procedures, in Hospital A, the sample concerns interventional cardiac procedures of high degree of complexity, while in Hospital B the sample concerns interventional cardiac procedures of varying degree of complexity. Also, this difference is due to the type of angiographic system, the insertion of different filters in each angiographic system during normal mode operation, as well as due to the experience of each invasive cardiologist. This difference is also seen in the times of fluoroscopy needed to perform the interventional procedures. The mean time of fluoroscopy for diagnostic [(7.8 ± 3.7) min] and therapeutic [(25.0 ± 8.6) min] high complexity procedures (Hospital A) is much higher than the mean time of fluoroscopy for diagnostic (3.3min) and therapeutic (9.2 min) procedures of variable degree of complexity (Hospital B). For the sample of patients who underwent interventional cardiac procedures of high complexity (Hospital A) there is no statistically significant difference (Student’s t-test, p-value> 0.05) between the dose received by females [CA: (69.2 ± 29.3) (Gy⸱cm2), CA + PTCA: (199.6 ± 47.1) (Gy⸱cm2)] and the dose received by males [CA: (98.8 ± 42.9) (Gy⸱cm2), CA + PTCA: (240.5 ± 72.7) (Gy⸱cm2)]. In fact, males receive higher dose than females. The reason that there was no statistically significant difference between males and females in the present study is attributed to the fact that the sample under study was small (30 cases). In addition, the dose received for Hospital A is increased in relation to the National Diagnostic Reference Levels (DRLs). This difference is due to the fact that all cases of Hospital A were of high degree of complexity in diagnostic and therapeutic procedures, while DRLs have resulted from variable degree of complexity cases (including low, medium and high degree of complexity cases). Other contributing factors are the different patient pathology, the different body mass index (BMI) of each patient, as well as the accuracy of the DAP meters. Also, for the interventional procedure of PTCA, the comparison with the national DRLs is not objective because the total DAP in Hospital A was not monitored exclusively for PTCA, but also for coronary angiography (CA). Therapeutic procedures, as defined in this study, were combined procedures in which a therapeutic intervention immediately followed a diagnostic examination. Finally, there was a large variation in the DRLs of different countries which is initially due to the varying degree of complexity, the different number of centers of each country participating, the different number of CA and PCI performed in each country and the different calculation method that each country utilizes to find their national DRLs (75th percentile of all the values or the 75th percentile of the mean values). Also, the different body mass index, the different pathology of the patient and the accuracy of DAP meters are some of the factors that contribute to the heterogeneity shown by the DRLs of different countries. Through the study of DRLs at national and international level compared to the 75th percentile of the dose of Hospital A for a sample of high degree of complexity of interventional procedures, it is concluded that there is a need for estimating/reporting patient dose (updating DRLs) with respect to procedure complexity. Στις μέρες μας πλήθος διαγνωστικών και θεραπευτικών πράξεων διενεργούνται επεμβατικά με ακτινοσκοπικά καθοδηγούμενες διαδικασίες. Η ακτινοσκόπηση βρίσκει ευρεία εφαρμογή στην καρδιολογία, την ορθοπεδική και την ουρολογία. Η ακτινοσκόπηση είναι μια μέθοδος απεικόνισης των ιστών και των εσωτερικών δομών του ανθρώπινου σώματος σε πραγματικό χρόνο και με την βοήθεια των ακτίνων Χ. Οι ακτίνες Χ ανήκουν στην κατηγορία των ιοντιζουσών ακτινοβολιών και έχουν την δυνατότητα να αλληλεπιδράσουν με την ύλη και να προκαλέσουν ιονισμό σε αυτή. Ωστόσο, οι ιοντίζουσες ακτινοβολίες αποτελούν κίνδυνο τόσο για τον ασθενή, όσο και για τους επαγγελματίες υγείας οι οποίοι κατά την διάρκεια των ακτινοσκοπικά καθοδηγούμενων επεμβάσεων είναι δίπλα στον ασθενή. Γι’ αυτό είναι απαραίτητη η ελεγχόμενη εφαρμογή τους και η διερεύνηση της ακτινικής επιβάρυνσης στους ασθενείς και στο προσωπικό. Η παρούσα μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία, επικεντρώνεται στην διερεύνηση της δόσης στον ασθενή με χρήση του δοσιμετρικού μεγέθους Γινόμενο Δόσης-Εμβαδού (Dose Area Product, DAP) και της ακτινικής επιβάρυνσης ασθενών που υποβάλλονται σε πράξεις επεμβατικής καρδιολογίας με δύο διαφορετικά ακτινοσκοπικά συστήματα από δύο διαφορετικά νοσοκομεία. Για τους σκοπούς της εργασίας μελετήθηκαν τα αρχεία καταγραφής δόσεων του Αιμοδυναμικού εργαστηρίου του «Ολύμπιον Θεραπευτήριο» Γενική Κλινική Πατρών Α.Ε. για πράξεις της στεφανιογραφίας και της αγγειοπλαστικής στεφανιαίων αγγείων που έλαβαν χώρα το έτος 2018. Επίσης, μελετήθηκαν και τα αρχεία καταγραφής δόσεων του Αιμοδυναμικού εργαστηρίου του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών «Παναγία η Βοήθεια» για τις ίδιες επεμβατικές καρδιολογικές πράξεις που διενεργήθηκαν το έτος 2019. Μελετήθηκε η επίδραση της πολυπλοκότητας των διαγνωστικών και θεραπευτικών πράξεων ως προς τον χρόνο ακτινοσκόπησης, δόσης ασθενούς και ενεργού δόσης. Η ακτινική επιβάρυνση του ασθενούς υπολογίστηκε με τη χρήση δημοσιευμένων παραγόντων μετατροπής του δοσιμετρικού μεγέθους DAP σε ενεργό δόση. Επίσης, στα περιστατικά υψηλής πολυπλοκότητας (Νοσοκομείο Α) έγινε μελέτη της επίδρασης του φύλλου ως προς τον χρόνο ακτινοσκόπησης, δόσης ασθενούς και ενεργού δόσης. Τέλος, υπολογίστηκε η δόση ασθενούς και ο χρόνος ακτινοσκόπησης, τα οποία ισούνται με το 75ο εκατοστημόριο του συνολικού DAP και του χρόνου ακτινοσκόπησης των ασθενών που υποβλήθηκαν στις διαδικασίες της στεφανιογραφίας και της στεφανιογραφίας με αγγειοπλαστική στεφανιαίων αγγείων στο Νοσοκομείο Α. Οι εν λόγω τιμές μελετήθηκαν σε σχέση με τα εθνικά Διαγνωστικά Επίπεδα Αναφοράς (ΔΕΑ), όπως και με Διαγνωστικά Επίπεδα Αναφοράς άλλων χωρών. Τα δεδομένα που εξήχθησαν από το αιμοδυναμικό εργαστήριο του Νοσοκομείου Α είναι: το είδος της επεμβατικής καρδιολογικής πράξης, ο χρόνος ακτινοσκόπησης (min), το DAP κατά την ακτινοσκόπηση (〖Gy∙cm〗^2), το DAP κατά την λειτουργία cine (〖Gy∙cm〗^2), το συνολικό DAP (〖Gy∙cm〗^2), όπως και το φύλο του ασθενούς. Συγκεκριμένα μελετήθηκαν περιστατικά υψηλού βαθμού πολυπλοκότητας, 30 περιπτώσεις στεφανιογραφίας και 30 περιπτώσεις στεφανιογραφίας και αγγειοπλαστικής στεφανιαίων αγγείων που πραγματοποιήθηκαν σε 2 ή και 3 αγγεία. Το αρχείο του αιμοδυναμικού εργαστηρίου του Νοσοκομείου Β περιλαμβάνει τις εξής πληροφορίες: το είδος της επεμβατικής καρδιολογικής πράξης, την μέση τιμή: του συνολικού DAP (〖mGy∙cm〗^2), του χρόνου ακτινοσκόπησης (min), της δόσης στο IRP (mGy), του αριθμού των frames όπως και το μέσο βάρος (kg), το μέσο ύψος (m), την μέγιστη και την ελάχιστη ηλικία των ασθενών. Συγκεκριμένα, μελετήθηκαν περιστατικά που περιλαμβάνουν διαγνωστικές και επεμβατικές πράξεις μεταβλητού βαθμού πολυπλοκότητας (χαμηλού βαθμού, μέτριου βαθμού και υψηλού βαθμού), 33 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε στεφανιογραφία και 30 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε στεφανιογραφία και έπειτα σε αγγειοπλαστική στεφανιαίων αγγείων, το έτος 2019 στο Νοσοκομείο Β. Για τις υπό μελέτη αιμοδυναμικές πράξεις, το Νοσοκομείο Α χρησιμοποιεί το αγγειογραφικό σύστημα του κατασκευαστικού οίκου Philips (μοντέλο Integris CV 12) το οποίο είναι γενικού τύπου με ανιχνευτικό σύστημα τύπου ενισχυτή εικόνας (Image Intensifier) , ενώ το Νοσοκομείο Β χρησιμοποιεί το ακτινοσκοπικό σύστημα στεφανιαίων αγγείων του κατασκευαστικού οίκου Philips (μοντέλο Allura FD 10), το οποίο έχει ψηφιακό ανιχνευτικό σύστημα τύπου επίπεδου ανιχνευτή (Digital Flat Panel). Για το Νοσοκομείο Α παρατηρείται ότι η ακτινική επιβάρυνση των ασθενών κατά τη διενέργεια αιμοδυναμικών πράξεων έχει μεγάλη διακύμανση (τυπική απόκλιση του ολικού DAP για CA = 40.6 (Gy⸱cm2) και για CA+PTCA: 67.3 (Gy⸱cm2) λόγω των διαφορετικών ανατομικών χαρακτηριστικών των ασθενών και της υψηλής πολυπλοκότητας των διαδικασιών επεμβατικής καρδιολογίας που διενεργήθηκαν. Σε περιστατικά υψηλής πολυπλοκότητας ο προσανατολισμός του συστήματος λυχνίας ακτίνων Χ-ανιχνευτή μεταβάλλεται συχνά προκειμένου να ληφθεί ικανοποιητική εικόνα. Η αλλαγή της θέσης της λυχνίας ακτίνων Χ επηρεάζει την δόση που λαμβάνει ο ασθενής. Επίσης, για το δείγμα περιστατικών υψηλής πολυπλοκότητας (Νοσοκομείο Α) ο χρόνος ακτινοσκόπησης που απαιτείται για την διενέργεια της στεφανιογραφίας με αγγειοπλαστική στεφανιαίων αγγείων [(25.0 ± 8.6) min] είναι υψηλότερος από τον χρόνο ακτινοσκόπησης στην στεφανιογραφία [(7.8 ± 3.7) min] (Student’s t-test, p-value<0.05). Το ίδιο ισχύει και για το ολικό DAP [(226.8 ± 67.3) (Gy⸱cm2)] και ενεργό δόση[(38.8 ± 12.0) (mSv)] κατά την στεφανιογραφία με αγγειοπλαστική στεφανιαίων αγγείων, συγκριτικά με το ολικό DAP [(87.9 ± 40.6) (Gy⸱cm2)] και ενεργό δόση [(14.7 ± 7.3) mSv] στην στεφανιογραφία (Student’s t-test, p-value<0.05). Παράλληλα, στο Νοσοκομείο Α παρατηρήθηκε ότι η τιμή του DAP [(139.7 ± 51.1) (Gy⸱cm2)], κατά την ακτινοσκόπηση εμφανίζει στατιστικά σημαντική διαφορά (Student’s t-test, p-value<0.05) από την τιμή του [DAP (87.1 ± 32.8) (Gy⸱cm2)] κατά τη λειτουργία cine για την επεμβατική διαδικασία της στεφανιογραφίας με αγγειοπλαστική (CA+PTCA) επειδή η κινηματογράφηση (cine) λειτουργεί μόνο για λίγες προβολές. Το ίδιο παρατηρείται και στην ενεργό δόση και για τις δύο επεμβατικές πράξεις. Στην στεφανιογραφία η ενεργός δόση που λαμβάνεται κατά την ακτινοσκόπηση [(CA: (10.2 ± 6.3) mSv, CA+PTCA: (28.3 ± 10.4) mSv] συνεισφέρει περισσότερο στην ολική ενεργό δόση [CA: (14.7 ± 7.3) mSv, CA+PTCA: (38.8 ± 12.0) mSv] απ’ ότι η ενεργός δόση που λαμβάνεται κατά την cine λειτουργία [CA: (4.5 ± 2.1) mSv, CA+PTCA: (10.5 ± 3.9) mSv] (Student’s t-test, p-value<0.05). Για το Νοσοκομείο Β (πράξεις μεταβλητού βαθμού πολυπλοκότητας) ο μέσος χρόνος ακτινοσκόπησης (9.2 min) , το μέσο DAP [73.5 (Gy⸱cm2)] και η μέση ενεργός δόση (11.6 mSv) για την διαδικασία της στεφανιογραφίας με αγγειοπλαστική είναι υψηλότερα από τον μέσο χρόνο ακτινοσκόπησης (3.3 min), το μέσο DAP [26.6(Gy⸱cm2)] και την μέση ενεργό δόση (4.2 mSv) που λαμβάνονται στην στεφανιογραφία. Επιπρόσθετα, παρατηρήθηκε ότι η μέση τιμή του DAP [26.6(Gy⸱cm2)] για διαγνωστικές πράξεις και η μέση τιμή DAP [73.5 (Gy⸱cm2)] για θεραπευτικές πράξεις του Νοσοκομείου Β είναι πολύ χαμηλότερες των μέσων τιμών του DAP για διαγνωστικές πράξεις [(87.9 ± 40.6) (Gy⸱cm2)] και για θεραπευτικές πράξεις [(226.8 ± 67.3) (Gy⸱cm2)] του Νοσοκομείου Α αντίστοιχα. Επομένως, οι ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοδυναμικές πράξεις στο Νοσοκομείο Α επιβαρύνονται ακτινικά περισσότερο από τους ασθενείς που υποβάλλονται στις ίδιες επεμβατικές διαδικασίες στο Νοσοκομείο Β. Αυτό οφείλεται κυρίαρχα στον διαφορετικό βαθμό πολυπλοκότητας των επεμβατικών πράξεων όπου στο Νοσοκομείο Α, το δείγμα αφορά επεμβατικές καρδιολογικές πράξεις υψηλού βαθμού πολυπλοκότητας, ενώ στο Νοσοκομείο Β το δείγμα αφορά επεμβατικές πράξεις μεταβλητού βαθμού πολυπλοκότητας. Δευτερευόντως, αυτή η διαφορά οφείλεται και στον τύπο του αγγειογραφικού συστήματος, στην εισαγωγή διαφορετικών φίλτρων σε κάθε αγγειογραφικό σύστημα κατά τη λειτουργία του normal mode, καθώς και στην εμπειρία του εκάστοτε επεμβατικού καρδιολόγου. Αυτή η διαφορά φαίνεται και στους χρόνους ακτινοσκόπησης που χρειάζονται για την διενέργεια των επεμβατικών πράξεων. Ο μέσος χρόνος ακτινοσκόπησης για διαγνωστικές [(7.8 ± 3.7) min] και θεραπευτικές [(25.0 ± 8.6)min] διαδικασίες υψηλού βαθμού πολυπλοκότητας(Νοσοκομείο Α) είναι κατά πολύ υψηλότερος του μέσου χρόνου ακτινοσκόπησης για διαγνωστικές (3.3min) και θεραπευτικές (9.2 min) διαδικασίες μεταβλητού βαθμού πολυπλοκότητας (Νοσοκομείο Β). Για το δείγμα ασθενών που υποβλήθηκαν σε επεμβατικές καρδιολογικές πράξεις στο Νοσοκομείο Α δεν βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά (Student’s t-test, p-value > 0.05) στη δόση που δέχονται οι γυναίκες [CA: (69.2 ± 29.3) (Gy⸱cm2), CA+PTCA: (199.6 ± 47.1) (Gy⸱cm2)] από την δόση που δέχονται οι άντρες [ CA: (98.8 ± 42.9) (Gy⸱cm2), CA+PTCA: (240.5 ± 72.7) (Gy⸱cm2)]. Στην πραγματικότητα, οι άνδρες επιβαρύνονται ακτινικά περισσότερο από τις γυναίκες. Ο λόγος που δεν προέκυψε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών στην παρούσα εργασία αποδίδεται στο ότι το δείγμα που εξετάστηκε ήταν μικρό (30 περιστατικά). Παράλληλα, η δόση που λήφθηκε για το Νοσοκομείο Α παρουσιάζει διαφορά (είναι αυξημένη) σε σχέση με τα Εθνικά Διαγνωστικά Επίπεδα Αναφοράς (ΔΕΑ). Αυτή η διαφορά οφείλεται στο ότι όλα τα περιστατικά του Νοσοκομείου Α ήταν υψηλού βαθμού πολυπλοκότητας στις διαγνωστικές και θεραπευτικές πράξεις, ενώ τα ΔΕΑ έχουν προκύψει από μεταβλητού βαθμού πολυπλοκότητας περιστατικά (περιλαμβάνονται μικρού, μετρίου και υψηλού βαθμού πολυπλοκότητας περιστατικά). Άλλοι παράγοντες που συμβάλουν είναι η διαφορετική παθολογία, ο διαφορετικός δείκτης μάζας σώματος (BMI) του εκάστοτε ασθενούς, όπως και η ακρίβεια των οργάνων μέτρησης του DAP. Επίσης, για την επεμβατική διαδικασία της αγγειοπλαστικής στεφανιαίων αγγείων η σύγκριση με τα εθνικά ΔΕΑ, δεν είναι αντικειμενική επειδή το συνολικό DAP στο Νοσοκομείο Α δεν μετρήθηκε αποκλειστικά για την αγγειοπλαστική (PTCA), αλλά και για την στεφανιογραφία (CA), την οποία εκτέλεσαν πρώτη οι επεμβατικοί καρδιολόγοι. Τέλος, διαπιστώθηκε μεγάλη διακύμανση των τιμών στα ΔΕΑ διάφορων χωρών η οποία οφείλεται αρχικά στην πολυπλοκότητα, στον διαφορετικό αριθμό των κέντρων κάθε χώρας που συμμετείχαν, στον διαφορετικό αριθμό επεμβατικών πράξεων που πραγματοποιήθηκαν και στον διαφορετικό τρόπο που κάθε χώρα υπολογίζει τα εθνικά ΔΕΑ (75ο εκατοστημόριο όλων των τιμών ή 75ο εκατοστημόριο των μέσων τιμών). Επίσης, ο διαφορετικός δείκτης μάζας σώματος, η διαφορετική παθολογία του ασθενούς και η ακρίβεια των οργάνων μέτρησης του DAP είναι κάποιοι από τους παράγοντες που συμβάλλουν στην ετερογένεια που εμφανίζουν τα ΔΕΑ διαφόρων χωρών. Μέσα από την μελέτη των ΔΕΑ σε εθνικό και διεθνές επίπεδο συγκριτικά με το 75ο εκατοστημόριο της δόσης του Νοσοκομείου Α για δείγμα υψηλού βαθμού πολυπλοκότητας επεμβατικών πράξεων, συμπεραίνεται ότι υπάρχει η ανάγκη για αναθεώρηση των ΔΕΑ σε σχέση με τον βαθμό πολυπλοκότητας. 2021-11-16T06:31:49Z 2021-11-16T06:31:49Z 2021-09-28 http://hdl.handle.net/10889/15604 en application/pdf |