Μελέτη της σχέσης μεταξύ των πεποιθήσεων αυτοαποτελεσματικότητας των μαθητών Ε’ και Στ’ Δημοτικού και της επίδοσής τους στην παραγωγή γραπτής έκφρασης
Η διδασκαλία του γραπτού λόγου στο Δημοτικό σχολείο αποτελεί κύριο παράγοντα εκμάθησης της μητρικής γλώσσας. Οι γνωστικές απαιτήσεις που έχει η παραγωγή γραπτού κειμένου συχνά συνιστούν αποθαρρυντικό παράγοντα για τους μαθητές, οι οποίοι δεν επιθυμούν να ασχοληθούν με αυτό το κοπιώδες έργο. Κύ...
Κύριος συγγραφέας: | |
---|---|
Άλλοι συγγραφείς: | |
Γλώσσα: | Greek |
Έκδοση: |
2022
|
Θέματα: | |
Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/10889/16302 |
Περίληψη: | Η διδασκαλία του γραπτού λόγου στο Δημοτικό σχολείο αποτελεί κύριο παράγοντα
εκμάθησης της μητρικής γλώσσας. Οι γνωστικές απαιτήσεις που έχει η παραγωγή γραπτού
κειμένου συχνά συνιστούν αποθαρρυντικό παράγοντα για τους μαθητές, οι οποίοι δεν
επιθυμούν να ασχοληθούν με αυτό το κοπιώδες έργο. Κύριος σκοπός της έρευνας είναι να
εξετάσουμε αν υπάρχει σχέση μεταξύ των πεποιθήσεων αυτοαποτελεσματικότητας που
έχουν οι μαθητές του Δημοτικού για το γραπτό λόγο και της επίδοσής τους και αν η
αυτοαποτελεσματικότητα των μαθητών προς τον γραπτό λόγο βελτιώνεται καθώς
μεταβαίνουν σε μεγαλύτερη τάξη κι αποκτούν περισσότερες γνώσεις για τις στρατηγικές
παραγωγής γραπτής έκφρασης. Τα αποτελέσματα της έρευνας, αν και δεν συμφωνούν
πλήρως με τη διεθνή βιβλιογραφία, αναδεικνύουν την ανάγκη για περαιτέρω μελέτη της
αυτοαποτελεσματικότητας ως ισχυρού προβλεπτικού παράγοντα της επίδοσης των μαθητών
στην παραγωγή γραπτού λόγου. |
---|