Μέθοδοι ποσοτικού προσδιορισμού νουκλεϊκών οξέων

Η αγριελιά Olea europaea var Sylvestris ή αλλιώς oleaster αποτελεί τον πρόγονο της καλλιεργήσιμης ελιάς. Συνεχείς έρευνες έχουν αναδείξει τη βελτιωμένη θρεπτική αξία και τις αντιοξειδωτικές ιδιότητες του αγριελαίου συγκριτικά με τα χαρακτηριστικά του κοινού ελαιόλαδου (Olea europaea L. var Europaea)...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Κυριακοπούλου, Χριστίνα-Μαρία
Άλλοι συγγραφείς: Kyriakopoulou, Christina-Maria
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2022
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/16608
Περιγραφή
Περίληψη:Η αγριελιά Olea europaea var Sylvestris ή αλλιώς oleaster αποτελεί τον πρόγονο της καλλιεργήσιμης ελιάς. Συνεχείς έρευνες έχουν αναδείξει τη βελτιωμένη θρεπτική αξία και τις αντιοξειδωτικές ιδιότητες του αγριελαίου συγκριτικά με τα χαρακτηριστικά του κοινού ελαιόλαδου (Olea europaea L. var Europaea), γεγονός που αυξάνει σημαντικά την οικονομική αξία του αγριελαίου. Έτσι, το αγριέλαιο, ανάμεσα στα γεωργικά προϊόντα, καθίσταται ένα από τα πλέον επιρρεπή για νοθεία με άλλα ελαιόλαδα χαμηλότερης θρεπτικής και οικονομικής αξίας. Εξαιτίας του γεγονότος ότι η καλλιεργήσιμη ελιά και η αγριελιά διαθέτουν παρόμοιους φαινότυπους, έχει προκύψει η ανάγκη ανάπτυξης αναλυτικών μεθόδων για τον διαχωρισμό των δύο τύπων φυτών. Στην παρούσα Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, η αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης πραγματικού χρόνου (real-time PCR) χρησιμοποιήθηκε για την ανάπτυξη μιας νέας μεθόδου ταυτοποίησης της αγριελιάς Olea europaea var Sylvestris, συγκριτικά με την καλλιεργήσιμη ποικιλία της ελιάς, Olea europaea. Η μέθοδος για τη διαφοροποίηση των δύο ποικιλιών βασίστηκε για πρώτη φορά στη γονοτύπηση μέσω της αλληλοειδικής real-time PCR διαφορετικών μονονουκλεοτιδικών πολυμορφισμών (SNPs) που εντοπίζονται στο χλωροπλαστικό γονιδίωμα των δύο τύπων ελιάς. Με την προτεινόμενη τεχνική κατέστη δυνατή η ανίχνευση έως και 1% ποσοστού αγριελιάς σε διμερή μίγματα DNA των δύο ποικιλιών. Τέλος, στην παρούσα Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, μελετήθηκε η επίδραση των μικρο- ή νανοπλαστικών, ως παράγοντα επιμόλυνσης του νερού, στην ποσοτική PCR πραγματικού χρόνου.