| Περίληψη: | Αφορμή για τη διενέργεια της συγκεκριμένης έρευνας, αποτέλεσαν οι προβληματισμοί που προέκυψαν από την ανασκόπηση τόσο της ελληνικής όσο και της ξενόγλωσσης βιβλιογραφίας σχετικά με τις γνώσεις των εκπαιδευτικών απέναντι στην παρουσία δυσορθογραφίας καθώς και την αντιμετώπιση της. Πιο συγκεκριμένα η παρούσα ποσοτική έρευνα αποτελείται από δύο επιμέρους τμήματα. Αφενός η ύπαρξη ή μη δυσορθογραφίας σε παιδιά τετάρτης τάξης του δημοτικού και αφετέρου η γνώση των δασκάλων πάνω στις μαθησιακές δυσκολίες και ειδικότερα στην δυσορθογραφία. Στο πρώτο τμήμα της μελέτης χορηγήθηκε ένα μη σταθμισμένο ερωτηματολόγιο σε μαθητές της Δ΄ Δημοτικού, το οποίο απαρτίζεται από δοκιμασίες οι οποίες εξέταζαν κανόνες ορθογραφίας. Στη δεύτερο τμήμα χορηγήθηκε ένα μη σταθμισμένο ερωτηματολόγιο προς τους δασκάλους ώστε να διαπιστωθεί η γνώση τους σε μαθησιακές δυσκολίες και ειδικότερα στη δυσορθογραφία.
Με άλλα λόγια, μέσω της συγκεκριμένη έρευνας διερευνάται το ποσοστό των μαθητών με δυσορθογραφία και κατά πόσο οι εκπαιδευτικοί τους είναι σε θέση να εντοπίσουν το αντίστοιχο ποσοστό μέσα στα πλαίσια της τάξης . Παράλληλα, σκοπός της συγκεκριμένης έρευνας είναι να καταδείξει ποια είναι η παιδαγωγική στάση που ακολουθούν οι εκπαιδευτικοί όσον αφορά τους μαθητές που παρουσιάζουν συμπτώματα δυσορθογραφίας καθώς και την στάση που ακολουθούν για την παραπομπή αυτών των παιδιών σε ειδικούς.
Το δείγμα το οποίο συμμετείχε στην έρευνα αποτελούταν από 98 μαθητές και 24 δασκάλους πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων του ερωτηματολογίου των μαθητών διαπιστώθηκε ότι οι 23 (23,5 %) εμφάνισαν συμπτώματα δυσορθογραφίας, ενώ η πλειοψηφία δεν εμφάνισε . Όσον αφορά τους δασκάλους, μέσα από την ανάλυση των δικών τους ερωτηματολογίων διαπιστώθηκαν αρκετά ευρήματα. Αρχικά , πάνω από το 50 % των δασκάλων μπόρεσε να αναγνωρίσει τα 2 από τα 4 συμπτώματα δυσορθογραφίας. Επίσης, το 88,9 % θεωρεί ότι στην τάξη του υπάρχουν μαθητές με συμπτώματα δυσορθογραφίας σε ποσοστό 10- 30 % , ποσοστό που δεν παρεκκλίνει σε μεγάλο βαθμό από το πραγματικό. Τέλος, το μεγαλύτερο ποσοστό των δασκάλων (87,5 % ) θα παρέπεμπε ένα παιδί με συμπτώματα δυσορθογραφίας σε κάποιο ειδικό για αξιολόγηση.
|
|---|
