Απομόνωση και εμπλουτισμός φαινολικών ενώσεων στεμφύλων Merlot μέσω μεμβράνης πιλοτικής κλίμακας

Ένα από τα πλέον διαδεδομένα και καλλιεργούμενα είδη σε όλο το κόσμο είναι το είδος Vitis vinifera L., καθώς χρησιμοποιείται στην οινοποίηση για την παραγωγή οίνου αλλά και για βρώση. Τα είδη V.vinifera και κυρίως οι κόκκινες ποικιλίες παρουσιάζουν μεγάλη περιεκτικό-τητα σε πολυφαινόλες, ενώσεις γνω...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Κάϊζερ, Νάταλη
Άλλοι συγγραφείς: Kaizer, Natali
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2022
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://hdl.handle.net/10889/23488
Περιγραφή
Περίληψη:Ένα από τα πλέον διαδεδομένα και καλλιεργούμενα είδη σε όλο το κόσμο είναι το είδος Vitis vinifera L., καθώς χρησιμοποιείται στην οινοποίηση για την παραγωγή οίνου αλλά και για βρώση. Τα είδη V.vinifera και κυρίως οι κόκκινες ποικιλίες παρουσιάζουν μεγάλη περιεκτικό-τητα σε πολυφαινόλες, ενώσεις γνωστές για την αντιοξειδωτική ικανότητα που εμφανίζουν και για τις προστατευτικές τους ιδιότητες στον ανθρώπινο οργανισμό. Κατά την διαδικασία της οινοποίησης των ερυθρών ποικιλιών προκύπτουν παραπροϊόντα με κύρια, αυτά των βο-στρύχων, των στεμφύλων και της οινολάσπης. Τα σημαντικότερα από τα πιο πάνω είναι τα στέμφυλα που παρουσιάζουν υψηλή περιεκτικότητα στις φαινολικές ενώσεις. Οι μεγάλες ποσότητες στεμφύλων που αποτίθενται στο περιβάλλον για βιοαποδόμηση σε συνδυασμό με το υψηλό οργανικό φορτίο που περιέχουν οδηγούν σε ρύπανση, σε τοξικές και επιβλαβείς συνθήκες τόσο στους ζωντανούς οργανισμούς όσο και στο ίδιο το περιβάλλον. Με την σωστή αξιοποίησή τους, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας φαινολικών ενώσεων που εμπεριέχουν μπορούν να αξιοποιηθούν σε πολλούς τομείς όπως σε βιομηχανίες φαρμάκων και τροφίμων, στην γεωργία και στην κτηνοτροφία. Η ποικιλία στεμφύλων που επιλέχθηκε για να γίνει η απομόνωση των ενώσεων αυτών εί-ναι τα στέμφυλα ποικιλίας Merlot. Αρχικά, έγιναν μελέτες για τον προσδιορισμό των κατάλ-ληλων συνθηκών εκχύλισης. Οι εκχυλίσεις αυτές είχαν ως στόχο να περιορίζεται η εκχύλιση των σακχάρων και ταυτόχρονα να ευνοείται η εκχύλιση των πολυφαινολών. Μετέπειτα, το εκχύλισμα που προέκυψε επεξεργάστηκε και διηθήθηκε μέσω τεσσάρων διαφορετικών μεμ-βρανών κατά την οποία προέκυψαν πέντε κλάσματα. Τέλος, τα κλάσματα αυτά αντιστοιχούν σε τέσσερα συμπυκνώματα με μεγάλη παρουσία πολυφαινολών και αντιοξειδωτική ικανότη-τα σε σχέση με το διήθημα όπου θεωρείται αμελητέο.