| Περίληψη: | Τις τελευταίες δεκαετίες η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει πολύπλευρες περιβαλλοντικές προκλήσεις. Ο υπερπληθυσμός, το υπερκαταναλωτικό μοντέλο ανάπτυξης και η αλόγιστη χρήση των φυσικών πόρων με μη βιώσιμο τρόπο έχουν υποβαθμίσει το φυσικό περιβάλλον, επηρεάσει το κλίμα μέσω του φαινομένου του θερμοκηπίου και της υπερθέρμανσης του πλανήτη και έχουν μειώσει την επάρκεια πολύτιμων φυσικών πόρων. Το νερό, παρά την φαινομενική αφθονία του, είναι αναμφίβολα ο πλέον πολύτιμος φυσικός πόρος, και δυστυχώς τα τελευταία χρόνια γίνεται φανερό ότι τα αποθέματά του μειώνονται συνεχώς. Η ανάγκη ανάπτυξης βιώσιμων πολιτικών διαχείρισης των διαθέσιμων υδάτινων πόρων οδήγησε σχετικά πρόσφατα τους επιστήμονες στην δημιουργία της έννοιας του δείκτη Υδατικού Αποτυπώματος (Υ.Α.) που υπολογίζει τον συνολικό όγκο νερού που καταναλώνεται για να παραχθεί ένα προϊόν. Μπορεί να υπολογιστεί για τοπικό, εθνικό ή παγκόσμιο επίπεδο, και ξεχωριστά για κάθε είδος προϊόντος ή δραστηριότητας και η σημασία του είναι εξαιρετικά σημαντική για να ποσοτικοποιηθούν οι μη ορθολογικές χρήσεις νερού και να σχεδιαστούν βιώσιμες πρακτικές διαχείρισης. Στην παρούσα εργασία θα εστιάσουμε στο Υ.Α. των καλλιεργειών, καθώς η γεωργία αντιπροσωπεύει με μεγάλη διαφορά την μεγαλύτερη χρήση νερού παγκοσμίως. Θα παρουσιαστούν οι συνιστώσες που αποτελούν το Υδατικό Αποτύπωμα καθώς και οι μέθοδοι υπολογισμού του Υδατικού Αποτυπώματος των καλλιεργειών.
|
|---|
