Η ισοαδρανειακή άσκηση ημικαθίσματος ως μέσο "επαύξησης επίδοσης μετά απο ενεργοποίηση" (PAPE) στην αλτική ικανότητα αθλητριών

Να συγκριθούν δυο διαφορετικά πρωτόκολλα πρόωρης έκκεντρης υπερφόρτισης με ημικαθίσματα σε ισοαδρανειακό μηχάνημα, ως μέσο επαύξησης της κάθετης αλτικότητας αθλητριών ταχυδύναμης. Μέθοδος: Το δείγμα αποτέλεσαν δεκαεπτά (17) αθλήτριες πετοσφαίρισης και τραμπολίνο, ηλικίας 23,2 ± 4,7 έτη, βάρους 6...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Τζανέα, Δόμνα
Άλλοι συγγραφείς: Tzanea, Domna
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2022
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:https://hdl.handle.net/10889/24193
id nemertes-10889-24193
record_format dspace
institution UPatras
collection Nemertes
language Greek
topic Ισχύς
'Αλμα
Προθέρμανση
Υπερφόρτιση
Ημικάθισμα
PAPE
Flywheel
Jump
Overload
spellingShingle Ισχύς
'Αλμα
Προθέρμανση
Υπερφόρτιση
Ημικάθισμα
PAPE
Flywheel
Jump
Overload
Τζανέα, Δόμνα
Η ισοαδρανειακή άσκηση ημικαθίσματος ως μέσο "επαύξησης επίδοσης μετά απο ενεργοποίηση" (PAPE) στην αλτική ικανότητα αθλητριών
description Να συγκριθούν δυο διαφορετικά πρωτόκολλα πρόωρης έκκεντρης υπερφόρτισης με ημικαθίσματα σε ισοαδρανειακό μηχάνημα, ως μέσο επαύξησης της κάθετης αλτικότητας αθλητριών ταχυδύναμης. Μέθοδος: Το δείγμα αποτέλεσαν δεκαεπτά (17) αθλήτριες πετοσφαίρισης και τραμπολίνο, ηλικίας 23,2 ± 4,7 έτη, βάρους 66,9 ± 8,8 κιλά, ύψους 168,5 ± 7,4 εκατοστά και προπονητικό υπόβαθρο 157,2 ± 69,4 μήνες. Συγκρίθηκαν μεταξύ τους τα δυο ακόλουθα πρωτόκολλα έκκεντρης υπερφόρτισης με την χρήση του μηχανήματος exxentric τα οποία οι αθλήτριες εκτέλεσαν με τυχαιοποιημένη σειρά. Α: ένα μοναδικό αλλά μεγαλύτερο σετ των 10 επαναλήψεων, και Β: 3 βραχύτερα σετ των 6 επαναλήψεων αλλά υψηλότερης αθροιστικής φόρτισης, με διάλλειμα 2 min. Αξιολογήθηκε το μέγιστο ύψος κάθετου άλματος(ΜΥΚΑ) και η μέγιστη ισχύς κάθετου άλματος(ΜΙΚΑ) σε ειδική πλατφόρμα (Chronojump) πριν την εκτέλεση του πρωτοκόλλου, στα 4, 8 και 12 λεπτά μετά. Για τις μετρήσεις χρησιμοποιήθηκε η πλατφόρμα Chronojump. H κύρια στατιστική ανάλυση βασίστηκε σε 2Χ4ANOVA για επαναλαμβανόμενες μετρήσεις (SPSSv25). Αποτελέσματα: Το βασικό εύρημα της ανάλυσης είναι ότι δεν αναδείχθηκαν στατιστικώς σημαντικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των δύο πρωτοκόλλων άσκησης και του χρόνου που έγιναν οι μετρήσεις, είτε για το ΜΥΚΑ [F(3, 96) = 0,214, p= 0,886], είτε για την ΜΙΚΑ [F(3, 96) = 0,709, p= 0,549]. Η επίδραση του χρόνου ήταν στατιστικώς σημαντική ως προς την βελτίωση του ύψους κάθετου άλματος [F(3, 96) = 4,911, p= 0,003]. Συμπέρασμα: Βάσει των αποτελεσμάτων δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο πρωτοκόλλων (Α:1Χ10 και Β:3Χ6) ως προς το μέγιστο ύψος και τη μέγιστη ισχύ του κάθετου άλματος. Η χρησιμότητα των αποτελεσμάτων έγκειται στο ότι η σύντομη μέθοδος του ενός σετ με τις περισσότερες επαναλήψεις μπορεί να αποτελέσει μια αποδοτική επιλογή και δεν απαιτείται η αθροιστική δράση περισσότερων επαναλήψεων σε βάθος χρόνου. Η σημαντική εξοικονόμηση χρόνου, μπορεί να είναι υψηλής πρακτικής σημασίας στα στενά περιθώρια της προθέρμανσης πριν από αθλητικό αγώνα. Η επίδραση των δυο πρωτοκόλλων ήταν σημαντική έως και 12 λεπτά μετά την εφαρμογή τους, δίχως ενδείξεις φθίνουσας πορείας. Αυτό αφήνει ανοιχτό το ερώτημα προς μελλοντική διερεύνηση για το εάν η διάρκεια της ΡΑΡΕ παρατείνεται για περισσότερο χρόνο.
author2 Tzanea, Domna
author_facet Tzanea, Domna
Τζανέα, Δόμνα
author Τζανέα, Δόμνα
author_sort Τζανέα, Δόμνα
title Η ισοαδρανειακή άσκηση ημικαθίσματος ως μέσο "επαύξησης επίδοσης μετά απο ενεργοποίηση" (PAPE) στην αλτική ικανότητα αθλητριών
title_short Η ισοαδρανειακή άσκηση ημικαθίσματος ως μέσο "επαύξησης επίδοσης μετά απο ενεργοποίηση" (PAPE) στην αλτική ικανότητα αθλητριών
title_full Η ισοαδρανειακή άσκηση ημικαθίσματος ως μέσο "επαύξησης επίδοσης μετά απο ενεργοποίηση" (PAPE) στην αλτική ικανότητα αθλητριών
title_fullStr Η ισοαδρανειακή άσκηση ημικαθίσματος ως μέσο "επαύξησης επίδοσης μετά απο ενεργοποίηση" (PAPE) στην αλτική ικανότητα αθλητριών
title_full_unstemmed Η ισοαδρανειακή άσκηση ημικαθίσματος ως μέσο "επαύξησης επίδοσης μετά απο ενεργοποίηση" (PAPE) στην αλτική ικανότητα αθλητριών
title_sort η ισοαδρανειακή άσκηση ημικαθίσματος ως μέσο "επαύξησης επίδοσης μετά απο ενεργοποίηση" (pape) στην αλτική ικανότητα αθλητριών
publishDate 2022
url https://hdl.handle.net/10889/24193
work_keys_str_mv AT tzaneadomna ēisoadraneiakēaskēsēēmikathismatosōsmesoepauxēsēsepidosēsmetaapoenergopoiēsēpapestēnaltikēikanotētaathlētriōn
AT tzaneadomna flywheelsemisquatexerciseasameansforpostactivationperformanceenhancementpapeonfemaleathletesjumpcapacity
_version_ 1771297297347379200
spelling nemertes-10889-241932023-02-07T04:38:02Z Η ισοαδρανειακή άσκηση ημικαθίσματος ως μέσο "επαύξησης επίδοσης μετά απο ενεργοποίηση" (PAPE) στην αλτική ικανότητα αθλητριών Flywheel semi-squat exercise as a means for "Post Activation Performance Enhancement" (PAPE) on female athletes' jump capacity Τζανέα, Δόμνα Tzanea, Domna Ισχύς 'Αλμα Προθέρμανση Υπερφόρτιση Ημικάθισμα PAPE Flywheel Jump Overload Να συγκριθούν δυο διαφορετικά πρωτόκολλα πρόωρης έκκεντρης υπερφόρτισης με ημικαθίσματα σε ισοαδρανειακό μηχάνημα, ως μέσο επαύξησης της κάθετης αλτικότητας αθλητριών ταχυδύναμης. Μέθοδος: Το δείγμα αποτέλεσαν δεκαεπτά (17) αθλήτριες πετοσφαίρισης και τραμπολίνο, ηλικίας 23,2 ± 4,7 έτη, βάρους 66,9 ± 8,8 κιλά, ύψους 168,5 ± 7,4 εκατοστά και προπονητικό υπόβαθρο 157,2 ± 69,4 μήνες. Συγκρίθηκαν μεταξύ τους τα δυο ακόλουθα πρωτόκολλα έκκεντρης υπερφόρτισης με την χρήση του μηχανήματος exxentric τα οποία οι αθλήτριες εκτέλεσαν με τυχαιοποιημένη σειρά. Α: ένα μοναδικό αλλά μεγαλύτερο σετ των 10 επαναλήψεων, και Β: 3 βραχύτερα σετ των 6 επαναλήψεων αλλά υψηλότερης αθροιστικής φόρτισης, με διάλλειμα 2 min. Αξιολογήθηκε το μέγιστο ύψος κάθετου άλματος(ΜΥΚΑ) και η μέγιστη ισχύς κάθετου άλματος(ΜΙΚΑ) σε ειδική πλατφόρμα (Chronojump) πριν την εκτέλεση του πρωτοκόλλου, στα 4, 8 και 12 λεπτά μετά. Για τις μετρήσεις χρησιμοποιήθηκε η πλατφόρμα Chronojump. H κύρια στατιστική ανάλυση βασίστηκε σε 2Χ4ANOVA για επαναλαμβανόμενες μετρήσεις (SPSSv25). Αποτελέσματα: Το βασικό εύρημα της ανάλυσης είναι ότι δεν αναδείχθηκαν στατιστικώς σημαντικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των δύο πρωτοκόλλων άσκησης και του χρόνου που έγιναν οι μετρήσεις, είτε για το ΜΥΚΑ [F(3, 96) = 0,214, p= 0,886], είτε για την ΜΙΚΑ [F(3, 96) = 0,709, p= 0,549]. Η επίδραση του χρόνου ήταν στατιστικώς σημαντική ως προς την βελτίωση του ύψους κάθετου άλματος [F(3, 96) = 4,911, p= 0,003]. Συμπέρασμα: Βάσει των αποτελεσμάτων δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο πρωτοκόλλων (Α:1Χ10 και Β:3Χ6) ως προς το μέγιστο ύψος και τη μέγιστη ισχύ του κάθετου άλματος. Η χρησιμότητα των αποτελεσμάτων έγκειται στο ότι η σύντομη μέθοδος του ενός σετ με τις περισσότερες επαναλήψεις μπορεί να αποτελέσει μια αποδοτική επιλογή και δεν απαιτείται η αθροιστική δράση περισσότερων επαναλήψεων σε βάθος χρόνου. Η σημαντική εξοικονόμηση χρόνου, μπορεί να είναι υψηλής πρακτικής σημασίας στα στενά περιθώρια της προθέρμανσης πριν από αθλητικό αγώνα. Η επίδραση των δυο πρωτοκόλλων ήταν σημαντική έως και 12 λεπτά μετά την εφαρμογή τους, δίχως ενδείξεις φθίνουσας πορείας. Αυτό αφήνει ανοιχτό το ερώτημα προς μελλοντική διερεύνηση για το εάν η διάρκεια της ΡΑΡΕ παρατείνεται για περισσότερο χρόνο. This study aimed to compare two different protocols of early eccentric semi-squats on flywheel device, as a means of enhancement of vertical jumping performance in female explosive-sports athletes. Methods: The sample consisted of 17 volley-ball & tramboline female athletes, age 23.2 ± 4.7 years, weight 66.9 ± 8.8 kg, height 168.5 ± 7.4 cm and training background 157.2 ± 69.4 months. The following protocols on an Exxentric flywheel eccentric overload device were tested, on a randomized order. A: single-set but more loaded protocol of 10reps, and B: a 3 shorter set of 6 reps protocol with higher cumulative load with 2 min interval. The outcome measures were the peak vertical jump height (PVJH) and the maximal vertical jump power (MVJP) on a special platform (Chronojump) pre- and 4, 8 and 12 minutes post-protocol. Main statistical analysis was based on 2Χ4ANOVA for repeated measures (SPSS v.25). Results: The main finding of the analysis showed no interaction between protocols and time, for both PVJH [F(3, 96) = 0,214, p= 0,886] and MVJP [F(3, 96) = 0,709, p= 0,549]. The effect of time was significant for the improvement on PVJH [F(3, 96) = 4,911, p= 0,003]. Conclusions: There were no significant differences between protocols (Α:1Χ10 and Β:3Χ6) regarding the peak vertical jump height and the maximal vertical jump power. The utility of this result is that the single-set protocol, probably due to the overload of its higher reps can be as effective in explosive vertical jump as the longer protocol which accumulated more reps but in shorter bouts. Therefore, trainers and athletes can take advantage of its practicality and save precious time during the short limits of pre-game warm-up. Both protocols remained effective up to 12 mins, with no obvious trend for wearing off. This leaves the investigation of its effect for longer periods open. 2022-12-15T12:06:44Z 2022-12-15T12:06:44Z 2022-09-21 https://hdl.handle.net/10889/24193 el application/pdf