Περίληψη: | Η λειτουργία των Διδασκαλείων, ως θεσμού μετεκπαίδευσης, αποτελεί εκπαιδευτική πολιτική που αποσκοπεί στην άνοδο του επιπέδου των σπουδών και στη βελτίωση των προσόντων των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η ένταξή του θεσμού της μετεκπαίδευσης στα Παιδαγωγικά Τμήματα των Πανεπιστημίων αποτελεί πολιτική αποκέντρωσης.
Στη διατριβή μας, παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα της εμπειρικής μας έρευνας που αναφέρεται στη διερεύνηση των απόψεων 133 δασκάλων που αποφοίτησαν από το Διδασκαλείο Δημοτικής Εκπαίδευσης Γενικής Αγωγής Πατρών «Ευάγγελος Παπανούτσος».
Το κεντρικό ερώτημα της μελέτης μας είναι κατά πόσο οι εκπαιδευτικοί που αποφοίτησαν από το συγκεκριμένο Διδασκαλείο πιστεύουν ότι η ακαδημαϊκή γνώση που τους προσφέρθηκε κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους σ’ αυτό είναι επαρκής και κατάλληλη στο να αντιμετωπίσουν τις αυξημένες απαιτήσεις της καθημερινής τους διδασκαλίας και του παιδαγωγικού τους έργου.
Η διατριβή αποσκοπεί στο να αποδείξει ότι οι έννοιες του Bachelard «επιστημολογικό εμπόδιο» (είναι οι βαθιά ριζωμένοι τρόποι σκέψης, παλιές, εννοιολογικές και μεθοδολογικές δομές που εμποδίζουν την πρόοδο της επιστημονικής γνώσης) και επιστημολογική τομή (είναι οι τρόποι με τους οποίους η επιστημονική γνώση αντικρούει τις ιδέες ή τις πεποιθήσεις που προέρχονται πρωτίστως από την άμεση γνώση, τη διαίσθηση και τον κοινό νου) θα μπορούσαν να εφαρμοστούν και στη μετεκπαίδευση των εκπαιδευτικών.
|