Διερεύνηση της λειτουργικής σημασίας της αλληλεπίδρασης της πλειοτροπίνης με υποδοχείς του αυξητικού παράγοντα των ενδοθηλιακών κυττάρων in vitro

Η πλειοτροπίνη (ΡΤΝ) είναι ένας αυξητικός παράγοντας με ικανότητα πρόσδεσης στην ηπαρίνη, μοριακού μεγέθους 18 kDa και έχει σημαντικό ρυθμιστικό ρόλο στην αγγειογένεση και τον καρκίνο. Η ΡΤΝ επάγει τη μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων μέσω των υποδοχέων της, RPTPβ/ζ, ανβ3 και NCL. Πρόσφατα, έχε...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Καστανά, Πηνελόπη
Άλλοι συγγραφείς: Παπαδημητρίου, Ευαγγελία
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2020
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/13939
id nemertes-10889-13939
record_format dspace
institution UPatras
collection Nemertes
language Greek
topic Πλειοτροπίνη
Αγγειογένεση
Pleiotrophin
Angiogenesis
572.696
spellingShingle Πλειοτροπίνη
Αγγειογένεση
Pleiotrophin
Angiogenesis
572.696
Καστανά, Πηνελόπη
Διερεύνηση της λειτουργικής σημασίας της αλληλεπίδρασης της πλειοτροπίνης με υποδοχείς του αυξητικού παράγοντα των ενδοθηλιακών κυττάρων in vitro
description Η πλειοτροπίνη (ΡΤΝ) είναι ένας αυξητικός παράγοντας με ικανότητα πρόσδεσης στην ηπαρίνη, μοριακού μεγέθους 18 kDa και έχει σημαντικό ρυθμιστικό ρόλο στην αγγειογένεση και τον καρκίνο. Η ΡΤΝ επάγει τη μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων μέσω των υποδοχέων της, RPTPβ/ζ, ανβ3 και NCL. Πρόσφατα, έχει δειχθεί ότι ο VEGF-A165 έχει κοινό μονοπάτι με την ΡΤΝ και εκτός από τους βασικούς υποδοχείς του, VEGFR2, ανβ3 και μεβρανική NCL, χρειάζεται και τον RPTPβ/ζ για να επάξει τη μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων. Στην παρούσα μεταπτυχιακή εργασία, μελετήθηκε η πιθανή λειτουργική σημασία της αλληλεπίδρασης της ΡΤΝ με τον υποδοχέα VEGFR2. Βρέθηκε ότι η ΡΤΝ προκαλεί χρονο-εξαρτώμενη μείωση των πρωτεϊνικών επιπέδων του υποδοχέα VEGFR2, παρόμοια με αυτήν που προκαλεί ο VEGF-A165 και η δράση αυτή δεν αναστέλλεται από τον εκλεκτικό αναστολέα της ενεργότητας κινάσης τυροσίνης του VEGFR2, SU1498. Επιπλέον, αντίσωμα που δεσμεύεται στην εξωκυττάρια περιοχή του υποδοχέα VEGFR2 αναστέλλει την επαγόμενη από ΡΤΝ και VEGF-Α165 μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων, υποδηλώνοντας ότι ο VEGFR2 εμπλέκεται στην επαγωγική δράση της ΡΤΝ στη μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων, παρόμοια με την εμπλοκή του στην αναστολή της δράσης του VEGF-A165. Μελετήθηκε, επίσης, η πιθανή περιοχή αλληλεπίδρασης της ΡΤΝ στους υποδοχείς της VEGFR2 και RPTPβ/ζ με χρήση πεπτιδίων που αντιστοιχούν σε διαφορετικές περιοχές του μορίου της ΡΤΝ. Η περιοχή της ΡΤΝ μέσω της οποίας αλληλεπιδρά με τον VEGFR2 φαίνεται να εντοπίζεται στα αμινοξέα 16-24 και με τον RPTPβ/ζ φαίνεται να εντοπίζεται στα αμινοξέα 97-110. Πεπτίδιο που αντιστοιχεί στην περιοχή 16-24 δεν επηρεάζει την επαγόμενη από ΡΤΝ και VEGF-Α165 μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων. Πεπτίδιο που αντιστοιχεί στα αμινοξέα 97-110 αναστέλλει πλήρως την επαγώμενη από ΡΤΝ και VEGF-A165 κυτταρική μετανάστευση. Όλα τα παραπάνω υποδεικνύουν ότι νέα μόρια στόχοι, όπως ο RPTPβ/ζ και νέα μόρια που δρουν μέσω ήδη μελετημένων υποδοχέων, όπως η ΡΤΝ μέσω του VEGFR2, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των ήδη υπαρχόντων θεραπειών.
author2 Παπαδημητρίου, Ευαγγελία
author_facet Παπαδημητρίου, Ευαγγελία
Καστανά, Πηνελόπη
format Thesis
author Καστανά, Πηνελόπη
author_sort Καστανά, Πηνελόπη
title Διερεύνηση της λειτουργικής σημασίας της αλληλεπίδρασης της πλειοτροπίνης με υποδοχείς του αυξητικού παράγοντα των ενδοθηλιακών κυττάρων in vitro
title_short Διερεύνηση της λειτουργικής σημασίας της αλληλεπίδρασης της πλειοτροπίνης με υποδοχείς του αυξητικού παράγοντα των ενδοθηλιακών κυττάρων in vitro
title_full Διερεύνηση της λειτουργικής σημασίας της αλληλεπίδρασης της πλειοτροπίνης με υποδοχείς του αυξητικού παράγοντα των ενδοθηλιακών κυττάρων in vitro
title_fullStr Διερεύνηση της λειτουργικής σημασίας της αλληλεπίδρασης της πλειοτροπίνης με υποδοχείς του αυξητικού παράγοντα των ενδοθηλιακών κυττάρων in vitro
title_full_unstemmed Διερεύνηση της λειτουργικής σημασίας της αλληλεπίδρασης της πλειοτροπίνης με υποδοχείς του αυξητικού παράγοντα των ενδοθηλιακών κυττάρων in vitro
title_sort διερεύνηση της λειτουργικής σημασίας της αλληλεπίδρασης της πλειοτροπίνης με υποδοχείς του αυξητικού παράγοντα των ενδοθηλιακών κυττάρων in vitro
publishDate 2020
url http://hdl.handle.net/10889/13939
work_keys_str_mv AT kastanapēnelopē diereunēsētēsleitourgikēssēmasiastēsallēlepidrasēstēspleiotropinēsmeypodocheistouauxētikouparagontatōnendothēliakōnkyttarōninvitro
AT kastanapēnelopē elucidationofthefunctionalroleoftheinteractionofpleiotrophinwithvascularendothelialgrowthfactorreceptorsinvitro
_version_ 1771297242346422272
spelling nemertes-10889-139392022-09-05T13:57:33Z Διερεύνηση της λειτουργικής σημασίας της αλληλεπίδρασης της πλειοτροπίνης με υποδοχείς του αυξητικού παράγοντα των ενδοθηλιακών κυττάρων in vitro Elucidation of the functional role of the interaction of pleiotrophin with vascular endothelial growth factor receptors in vitro Καστανά, Πηνελόπη Παπαδημητρίου, Ευαγγελία Τοπούζης, Σταύρος Μικέλης, Κωνσταντίνος Kastana, Pinelopi Πλειοτροπίνη Αγγειογένεση Pleiotrophin Angiogenesis 572.696 Η πλειοτροπίνη (ΡΤΝ) είναι ένας αυξητικός παράγοντας με ικανότητα πρόσδεσης στην ηπαρίνη, μοριακού μεγέθους 18 kDa και έχει σημαντικό ρυθμιστικό ρόλο στην αγγειογένεση και τον καρκίνο. Η ΡΤΝ επάγει τη μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων μέσω των υποδοχέων της, RPTPβ/ζ, ανβ3 και NCL. Πρόσφατα, έχει δειχθεί ότι ο VEGF-A165 έχει κοινό μονοπάτι με την ΡΤΝ και εκτός από τους βασικούς υποδοχείς του, VEGFR2, ανβ3 και μεβρανική NCL, χρειάζεται και τον RPTPβ/ζ για να επάξει τη μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων. Στην παρούσα μεταπτυχιακή εργασία, μελετήθηκε η πιθανή λειτουργική σημασία της αλληλεπίδρασης της ΡΤΝ με τον υποδοχέα VEGFR2. Βρέθηκε ότι η ΡΤΝ προκαλεί χρονο-εξαρτώμενη μείωση των πρωτεϊνικών επιπέδων του υποδοχέα VEGFR2, παρόμοια με αυτήν που προκαλεί ο VEGF-A165 και η δράση αυτή δεν αναστέλλεται από τον εκλεκτικό αναστολέα της ενεργότητας κινάσης τυροσίνης του VEGFR2, SU1498. Επιπλέον, αντίσωμα που δεσμεύεται στην εξωκυττάρια περιοχή του υποδοχέα VEGFR2 αναστέλλει την επαγόμενη από ΡΤΝ και VEGF-Α165 μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων, υποδηλώνοντας ότι ο VEGFR2 εμπλέκεται στην επαγωγική δράση της ΡΤΝ στη μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων, παρόμοια με την εμπλοκή του στην αναστολή της δράσης του VEGF-A165. Μελετήθηκε, επίσης, η πιθανή περιοχή αλληλεπίδρασης της ΡΤΝ στους υποδοχείς της VEGFR2 και RPTPβ/ζ με χρήση πεπτιδίων που αντιστοιχούν σε διαφορετικές περιοχές του μορίου της ΡΤΝ. Η περιοχή της ΡΤΝ μέσω της οποίας αλληλεπιδρά με τον VEGFR2 φαίνεται να εντοπίζεται στα αμινοξέα 16-24 και με τον RPTPβ/ζ φαίνεται να εντοπίζεται στα αμινοξέα 97-110. Πεπτίδιο που αντιστοιχεί στην περιοχή 16-24 δεν επηρεάζει την επαγόμενη από ΡΤΝ και VEGF-Α165 μετανάστευση των ενδοθηλιακών κυττάρων. Πεπτίδιο που αντιστοιχεί στα αμινοξέα 97-110 αναστέλλει πλήρως την επαγώμενη από ΡΤΝ και VEGF-A165 κυτταρική μετανάστευση. Όλα τα παραπάνω υποδεικνύουν ότι νέα μόρια στόχοι, όπως ο RPTPβ/ζ και νέα μόρια που δρουν μέσω ήδη μελετημένων υποδοχέων, όπως η ΡΤΝ μέσω του VEGFR2, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των ήδη υπαρχόντων θεραπειών. Pleiotrophin (PTN) is an 18 kDa heparin-binding growth factor that seems to have significant regulatory roles in angiogenesis and cancer. PTN induces endothelial cell migration through its receptor RPTPβ/ζ, ανβ3 integrin and cell surface NCL. More recently, we have shown that VEGF-A165 shares the same pathway with PTN and besides VEGFR2, ανβ3 and cell surface NCL, also requires RPTPβ/ζ to stimulate endothelial cell migration. In the present work we tried to identify the potential functional significance of the PTN-VEGFR2 interaction on endothelial cell migration. PTN causes a time-dependent decrease of the protein levels of VEGFR2, in a similar pattern with VEGF-A165. Decrease on VEGFR2 levels is also observed in the presence of the selective VEGFR2 tyrosine kinase inhibitor SU1498. Furthermore, an anti-VEGFR2 Ab that binds to the extracellular domain of the receptor inhibits ΡΤΝ and VEGF-Α165-induced endothelial cell migration, implicating VEGFR2 in PTN-induced migration, in a manner similar to VEGF-A165. Efforts to define PTN domains that may be involved in its binding to VEGFR2 and RPTPβ/ζ have been also made. We have found that the PTN’s domain that is responsible for interaction with VEGFR2 includes amino acids 16-24 and for interaction with RPTPβ/ζ includes amino acids 97-110. A peptide that corresponds to amino acids 16-24 of PTN does not affect PTN and VEGF-Α165-induced endothelial cell migration, while a peptide that corresponds to amino acids 97-110 inhibits PTN and VEGF-Α165-induced endothelial cell migration. These results indicate that new targets, such as RPTPβ/ζ, and new molecules that bind to already druggable receptors, such as PTN through VEGFR2, can be exploited for development of new therapeutic approaches and/or improvement of the currently used therapies. 2020-10-08T06:29:14Z 2020-10-08T06:29:14Z 2017-09-30 Thesis http://hdl.handle.net/10889/13939 gr 12 application/pdf