| Περίληψη: | Στόχος της παρούσας έρευνας ήταν η διερεύνηση των μεταγνωστικών δεξιοτήτων στην παραγωγή αφηγηματικού λόγου μαθητών με και χωρίς δυσκολίες στο γραπτό λόγο. Το δείγμα αποτελούνταν από 41 μαθητές Δ΄ και ΣΤ΄ τάξεων δημοτικού σχολείου, 31 μαθητές χωρίς δυσκολίες και 10 μαθητές με δυσκολίες. Της κυρίως έρευνας προηγήθηκαν κάποιες αξιολογήσεις του γνωστικού δυναμικού και γλωσσικού επιπέδου των συμμετεχόντων. Η έρευνα είχε τρεις φάσεις. Κατά την πρώτη φάση όλοι οι μαθητές παρακολούθησαν μια ιστορία από ένα βίντεο και έπειτα κλήθηκαν να γράψουν την αφήγηση αυτής της ιστορίας. Μετά την κωδικοποίηση των γραπτών κειμένων των παιδιών ως προς διαφορετικές παραμέτρους ανάλυσης, σχεδιάστηκε η παρέμβαση. Ο σχεδιασμός αυτής έγινε με βάση το προϊόν της ανάλυσης της πρώτης φάσης της έρευνας, δηλαδή από το ποια ήταν κυρίως τα λάθη των παιδιών. Η εφαρμογή της παρέμβασης, η οποία αποτέλεσε τη δεύτερη φάση αυτής της έρευνας, βασίστηκε στο Μοντέλο Αυτορυθμιζόμενης Ανάπτυξης Στρατηγικών και αποσκοπούσε στην απόκτηση από τα παιδιά επίγνωσης των σημείων στα οποία έχουν αδυναμίες και ανάπτυξης των αντίστοιχων μεταγνωστικών στρατηγικών. Στην τρίτη φάση της έρευνας, και μετά την ολοκλήρωση της παρέμβασης, οι μαθητές κλήθηκαν να ξαναγράψουν το αφηγηματικό κείμενο, βλέποντας ξανά το αρχικό βίντεο. Τέλος, έγινε σύγκριση των γραπτών παραγωγών που γράφτηκαν πριν και μετά την παρέμβαση με σκοπό την ανίχνευση αλλά και εκτίμηση της πιθανής βελτίωσής τους. Από τις συγκρίσεις επιβεβαιώθηκε πως το πρόγραμμα παρέμβασης που χρησιμοποιήθηκε στην παρούσα έρευνα, βοήθησε στη σημαντική βελτίωση του συνόλου των μαθητών καθώς και στη σχετική βελτίωση αυτών που αντιμετώπιζαν δυσκολίες στο γραπτό λόγο.
|
|---|
